به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، افزایش ظرفیت رشتههای علوم پزشکی و یا افزایش تعداد پزشکان کشور موضوعی است که بهویژه پس از مواجه شدن کشور با بحران کرونا بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و درباره ضرورت و چگونگی تحقق آن دیدگاههای مختلفی از سوی کارشناسان مطرح شده است.
به باور برخی کارشناسان در حال حاضر کشور با کمبود پزشک مواجه است، اما از سوی دیگر برخی صاحبنظران نیز مشکل اصلی را نحوه توزیع پزشکان میدانند و معتقدند که ابتدا باید تدبیری برای این نابسامانی اندیشیده شود. برای بررسی بیشتر موضوع پای صحبت مهرداد ویس کرمی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نشستیم و دیدگاه وی را در این زمینه جویا شدیم.
این نماینده مجلس درباره مشکلات موجود در زمینه ارائه خدمات پزشکی میگوید: «یکی از مشکلات این است که ما در برخی از نقاط کشور مثل تهران با تجمع پزشکان مواجهیم به گونهای که حدود ۳۰ درصد از پزشکان در تهران جمع شدهاند در صورتی که میانگین نرمال آن ۱۲ درصد است. از سوی دیگر در خیلی از مناطق متأسفانه مشکل کمبود پزشک متخصص داریم. در اینجا دو سؤال پیش میآید. یکی اینکه آیا تعداد پزشکان کافی است؟ و سؤال دوم اینکه آیا پزشکان در حال ارائه خدمات پزشکی هستند یا خیر؟ مثلاً بنده پزشک هستم، اما کار پزشکی نمیکنم؛ هیئت علمی دانشگاه و نماینده مجلس هستم. این به نوعی آمار کاذب به حساب میآید یعنی پزشک وجود دارد، اما پزشکی که خدمات درمانی ارائه نمیدهد و در واقع بود و نبودش در سیستم پزشکی تفاوتی ندارد و بنابراین نباید جزء آمار محسوب شود.»
وی با تأکید بر ضرورت دستیابی به آمار دقیق توزیع پزشکان در سطح کشور افزود: «اگر واقعاً وزارت بهداشت قصد خدمت خارج از مباحث تعارض منافع دارد، باید چهار مسئله تعداد کلی پزشکان؛ تعداد پزشکان فعال و در حال طبابت؛ میزان نیاز کشور و وضعیت توزیع پزشکان در کشور را مشخص کند. در واقع اینجاست که ما باید به دنبال راه حل بگردیم که چه باید کرد؟ ضمن اینکه یکی دیگر از مشکلات موجود بحث بازنشستگی پزشکان و خارج شدن آنها از دایره خدمت است که برای جایگزینی آنها هم باید از الان یک فکری کرد.»
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به ضرورت صداقت در ارائه آمارها و برآورد نیازهای کشور اظهار داشت: «متولیان بهداشت و درمان کشور باید در پی یافتن پاسخ این سؤالات باشند که آیا باید ظرفیت پزشکی افزایش پیدا کند و یا اینکه مشوقها و امتیازاتی در نظر بگیریم تا پزشکان برای ارائه خدمات درمانی به مناطق محروم بروند؟ آیا باید بومیگزینی را در دستور کار قرار دهیم؟ آیا برای اینکه پزشک راحتتر بتواند با شرایط منطقه کنار بیاید، باید پزشکانی از همان مناطق به استخدام درآوریم؟ باید آمار حقیقی پزشکان استخراج شود و لازمه این امر، صداقت با مردم است؛ چیزی که متأسفانه در میان مسئولین کمرنگ شده و اگر این دولت بتواند این کار را انجام دهد، میتوان گفت که با دولتهای قبلی متفاوت است، اما اگر غیر از این باشد، دولتی است مثل دولتهای گذشته.»
نماینده مردم خرمآباد در مجلس شورای اسلامی معتقد است: لزوماً افزایش ظرفیت پزشک به عدالت در توزیع نمیانجامد و باید دقیقتر به این موضوع توجه کرد. در حال حاضر به دلیل عدم تمایل پزشکان، تراکم پزشک در تهران و کلانشهرها هر روز بیشتر میشود و به دلیل توزیع غلط و نامناسب، همچنان مردم شهرهای محروم باید سختیهای فراوانی را برای درمان تحمل کنند و نمیتوانند در شهر خودشان به پزشک متخصص دسترسی داشته باشند.
وی همچنین تعارض منافع را یکی دیگر از مشکلات حوزه بهداشت و درمان میداند و میافزاید: «من به هیچ وجه با افزایش ظرفیت مشکلی ندارم. اگر با نیازسنجیهای مناسب به این نتیجه رسیدیم که افزایش تعداد پزشکان لازم است، حتماً باید با شهامت این کار را انجام دهیم. امیدواریم دولتمردان با کنار گذاشتن ترسها و نادیده گرفتن منافع، لایحه تعارض منافع را نیز اجرایی کنند.»